Slup
W drugiej połowie XVII i w początkach XVIII był statkiem najczęściej występującym na amerykańskich wodach. Jego poprzednikiem była pinasa, niewielka, jednomasztowa jednostka o skośnym żaglu. Slup był niewiele większy, często również miał jeden maszt, rzadziej miewał dwa. Był statkiem szybkim, łatwo manewrowalnym, miał małe zanurzenie, co czyniło go wręcz idealnym pirackim statkiem. Mógł pomieścić 14 dział i do 75 ludzi. Slup był wynalazkiem angielskim, aczkolwiek największą sławę zdobyły konstrukcje jamajskie, budowane z czerwonych cedrów, oraz bermudzkie.
Brygantyna
Brygantyna była konstrukcją większą od slupa i szkunera, czyli typów statków występujących na amerykańskich wodach najczęściej. Dwu i trzy masztowa, ze skośnymi oraz prostokątnymi żaglami, doskonale sprawdzała się przy prawie każdej pogodzie, w przeciwieństwie do poprzednich jednostek, które musiały głównie polegać na sile wiatru. Brygantyna była większa i przez to wolniejsza, i mniej zwrotna. Zabierała nawet 100 ludzi i 12 dział. Wykształciła się z fregat, poprzez odjęcie tylnego masztu, stąd w ówczesnych flotach była jednostką raczej pomocniczą, służącą do przekazywania depesz, gdyż była szybsza od korwety. Royal Navy często używała do patrolowania wód odwiedzanych przez piratów odmiany brygantyny nazywanej brygiem (na załączonym obrazku). W odróżnieniu od brygantyny nie miał on żagli łacińskich, dopiero w XIX wieku okręty te zaczęły się różnić tak bardzo, że możemy mówić o innych statkach.
Szkuner
Szkuner to nic innego, jak amerykańska, trochę zmodyfikowana wersja slupa. Ta dziwna nazwa pochodzić ma od angielskiego slangowego czasownika to schoon, co znaczyć ma puszczać kaczki na wodzie. Jak chce legenda tak miał określić to co robi jedne z pierwszych statków tego typu mały amerykański chłopiec. Szkuner bowiem sprawiał wrażenie, iż leci ślizgając się nad falami. Jego kariera zaczęła się na początku XVIII wieku i jednostka ta występuje aż do końca stulecia. Wyposażony w łacińskie żagle o dużej powierzchni, miał kadłub bardziej opływowy od swego poprzednika, co sprawiało że był szybszy. Na pokładzie szkunera mieściło się do 75 ludzi i 8 dział. Oprócz miejsca na uzbrojenie, miał jeszcze w stosunku do slupa zmniejszoną ładowność, co sprawiało iż musiał często zawijać do portu, by uzupełniać zapasy. Alternatywą było oczywiście zdobyć je na jakimś statku. Szkuner z powodu swego niewielkiego zanurzenia był idealnym statkiem dla piratów, którzy operowali w pobliżu New Providence, gdyż archipelag bahamski usiany jest licznymi płyciznami. Ówczesny szkuner miał najczęściej dwa maszty, zaś poza nazwą niewiele go łączy ze szkunerami XIX-wiecznymi.
Galeon
Konstrukcja ta to udoskonalenie XIV – wiecznej karaki. Galeony były w zasadzie przeznaczone do przewożenia różnych towarów, a w przypadku wojny uzbrajano je. Powstawały zresztą specjalne galeony wojenne. Czasami wyposażano je nawet w cztery maszty, a działa rozmieszczano na kilku pokładach. Galeony występowały aż do końca XVII wieku niemal we wszystkich flotach, a można je było uzbroić nawet w 60 dział. Piraci zdobywali je głównie na Hiszpanach, a kiedy w latach osiemdziesiątych XVII wieku opuszczali Karaiby, jednostki te wychodziły już z użycia, wypierane przez mniejsze, ale o wiele szybsze fregaty. Galeon był ciężką, mało zwrotną i mocno uzbrojoną konstrukcją. Atakując ją piraci korzystali z szybkości i zaskoczenia. Pierwsi bukanierzy dokonywali tego na małych czółnach zwanych z indiańska piroguas w starciu z którymi potężne działa okazywały się bezradne, gdyż nie sposób było w nie trafić. Stąd też galeony łączyły się w większe formacje – floty, bądź eskadry. Piraci nie mogąc się z nimi mierzyć przerzucili się na łupienie miast. Galeonów używali rzadko, najczęściej je sprzedawali. Statki wiążą się z piractwem, co nie zawsze jest słuszne, a już na pewno nie w przypadku bukanierów. Aczkolwiek nie zapominajmy, że bardzo często piractwo zaczynało się od zdobycia jakiegoś okrętu, albo też korsarze, czy zwykli marynarze na takim swą piracką karierę zaczynali. Często atakowali większe statki, aby przesiąść się na potężniejszą jednostkę.
Karawela
Był to statek handlowy, posiadajacy od dwóch do czterech masztów. Mogł on mieć do 24m długości. Z szerokim pokładem i lekkim uzbrojeniem karawela poruszała się łatwo i mogła przewozić znaczne ladunki co czyniło ją statkiem pożądanym przez piratów.